UŻYWANIE SIŁY
Użycie siły (Use of force)
Los Santos Police Department jest zobowiązany do ochrony ludności, ich własności oraz praw, zapewniając jednocześnie najlepszy poziom bezpieczeństwa i jakości świadczonych usług. Właściwe użycie siły ma zasadnicze znaczenie dla LSPD.
Istnieją jednak okoliczności, w których osoby nie będą przestrzegać prawa, chyba że zostaną do tego zmuszone przez użycie siły. Polityką tego departamentu jest to, że funkcjonariusze mają najwyższy szacunek dla godności i wolności wszystkich osób oraz minimalnego uzależnienia od użycia siły.
UŻYCIE SIŁY WYNIKAJĄCE Z ZATRZYMANIA, ARESZTOWANIA LUB PRZEPROWADZENIA PRZESZUKANIA
Funkcjonariusze mogą używać uzasadnionej siły:
Aby chronić siebie,
Aby chronić innych,
Aby dokonać legalnego prawnie zatrzymania,
Aby dokonać legalnego prawnie aresztowania,
Aby przeprowadzić legalne prawnie przeszukanie
Jeżeli podejrzany nie wie czemu ma zostać zatrzymany , aresztowany lub przeszukany , funkcjonariusz powinien, jeśli to uzasadnione, jasno określić zamiar zatrzymania, aresztowania lub przeszukania podmiotu. Jeżeli funkcjonariusz działa w cywilu powinien się przedstawić jako funkcjonariusz organu egzekwowania prawa ( Law Enforcement Officer ) przed użyciem siły
Przy badaniu zasadności użycia siły spostrzegawczości funkcjonariusza może być przedmiotem dyskusji, ale inne obiektywne czynniki określają czy użycie siły było zgodne. Czynniki te mogą obejmować, ale nie są ograniczane do:
skala popełnionego przestępstwa,
czy obiekt stwarza bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa funkcjonariusza lub innych osób,
czy podejrzany stawia opór przy aresztowaniu lub próbuje uniknąć aresztowania,
wpływ leków/alkoholu lub zdolności umysłowych podejrzanego,
czas przeznaczony dla funkcjonariusza do podjęcia decyzji o użyciu siły,
dostępność wsparcia bliskość lub dostęp do broni przez podejrzanego,
czynniki środowiskowe lub inne skrajne czynniki,
Poziomy stawiania oporu
Ważne jest, aby funkcjonariusze pamiętali, że istnieje wiele powodów, dla których podejrzany może stawiać opór przy aresztowaniu. Osoba, o której mowa może nie być w stanie zrozumieć wagi sytuacji, w której się znalazła. Osoba może stawiać opór ze względu na stan zdrowia, uszkodzenie umysłowe, fizyczne lub słuchowe, barierę językową lub przeżywać kryzys emocjonalny oraz rzeczywiście nie popełnić przestępstwa. Podane wyżej czynniki nie czynią podejrzanego mniej niebezpiecznym, ale mogą wymagać zmiany taktyki na taką, która będzie bardziej efektywnie zapewniać bezpieczeństwo funkcjonariusza.
Współpracujący | jest to osoba, która uznaje polecenia i rozkazy wydane przez funkcjonariusza i nie wykazuje aktywnego/pasywnego , agresywnego i wzmocnionego oporu. |
Pasywny opór ( Passive Resistance ) | obiekt, który nie wykonuje poleceń funkcjonariusza i nie współpracujący z nim, ale podejmujący minimalne działania fizyczne, aby uniemożliwić funkcjonariuszowi dokonanie aresztowania i przejęcia kontroli. Przykładowe opory pasywne:
|
Aktywny opór ( Active Resistance ) | działania słowne lub fizyczne podejrzanego mają na celu uniemożliwienia funkcjonariuszowi aresztowania i przejęcia kontroli, ale działania te nie są skierowane na czynności szkodzące funkcjonariuszowi. Przykłady to:
|
Agresywny opór ( Aggressive Resistance ) | podejrzany ma zamiar zranić funkcjonariusza, siebie lub inne osoby i uniemożliwić funkcjonariuszowi dokonania aresztowania i przejęcia kontroli. Agresja może się pojawiać w postaci walki , uderzeń , kopania , ataku bronią lub innymi czynnościami, które stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla funkcjonariusza lub innych osób.
|
Zwiększony agresywny opór (Aggravated Aggressive Resistance) | działanie podejrzanego prawdopodobnie spowoduje śmierć lub poważną szkodę |
Last updated